Ieva Virkkunen

Childhood

Merja Ieva Korhonen urodziła się w szczęśliwej rodzinie, którą tworzyli matka - Kaija i ojciec - Matti. Niecałe dwa lata później na świat przyszła jej siostra, Martta. Generalnie rodzina Korhonenów prowadziła szczęśliwe życie, chociaż dorośli coraz bardziej wydawali się strapieni tym, co działo się z planetą. Dziewczynki od najwcześniejszych lat były już więc uczone poszanowania dla zieleni i energii, recyklingu, korzystania raczej z komunikacji miejskiej niż własnych środków transportu. Mieszkając w domku jednorodzinnym mieli możliwość sadzenia więcej i więcej roślin, a nawet posiadania własnej pasieki.

Klimat jednak zmieniał się dynamicznie. Ciepłe zimy i lata gorętsze niż w obszarach równikowych zaczęły dawać się we znaki. Coraz więcej pożarów okolicznych lasów i ewakuacji sąsiednich domostw. Przeprowadzili się więc do sporo większej miejscowości, Espoo. Kaija dostała pracę w Nokii, a raczej w dziale urządzeń Microsoftu i dynamicznie pięła się po szczeblach kariery. Matti także nie próżnował, jako polityk walczył o każdy, nawet najdrobniejszy krok w celu zatrzymania tego, co działo się z planetą. Został także jednym z najważniejszych obrońców mniejszości samskiej w Finlandii, w związku z czym walczył o przetrwanie tego ludu, ich kultury, języka i terenie zamieszkania.

Niestety nic nie pomagało. Firma Kaiji postanowiła przenieść swoją działalność do Kanady, czym zmusiła całą rodzinę do przenosin. Ieva już w 2032 roku, 2 lata po otwarciu Fortu Florence, została jego obywatelką.

Career

Mając dwadzieścia pięć lat, a więc w roku 2035, zaaplikowała do policji w Panoramie i została przyjęta pomimo tego, że nie była najbardziej wysportowaną osobą w okolicy. To jednak szybko nadrobiła ze względu na ilość treningów, jakie na nią nałożyli.
W roku 2036, jej matka zorganizowała imprezę urodzinową, na którą pozapraszała kolegów i koleżanki z pracy, a więc dużą ilość Finów. W ten sposób Ieva poznała swojego przyszłego męża - Teemu - dziewięć lat starszego, ale bardzo przystojnego mężczyznę. A przy tym imponował jej swoją dojrzałością, odpowiedzialnością i spokojem ducha - którego jej zawsze brakowało. Niecałe trzy lata później byli już po ślubie, w związku z czym Ieva zmieniła nazwisko na Häkkänen. Pomimo namówień rodziny, nie zdecydowali się jeszcze na potomstwo, chociaż Teemu powoli włączał się instynkt ojcowski.

Merja miała jednak ważniejsze rzeczy na głowie, chociaż nigdy nie wykluczała chęci posiadania potomstwa. W tym momencie jednak zdecydowana była na rozwój kariery. Co raz częściej została wysyłana na misje w terenie. Jak się okazało, była znakomitym snajperem i na takiej pozycji zawsze była lokowana - gdzieś na dachu, w oddali, jedynie ona, karabin i słuchawka, przez którą nawiązywała łączność z innymi policjantami.

Wielokrotnie słyszała, że należy jej się awans. Któregoś dnia została zaproszona do gabinetu przełożonego, gdzie, jak podejrzewała, miała zostać poinformowana o osiągnięciu wyższego stopnia w policji. Ciężko było nie zauważyć, że była podekscytowana. Okazało się jednak, że nie ma nic za darmo. Komendant, Armand, zasugerował, że otrzyma ona awans tylko, jeśli odbędzie z nim seks oralny. Kobieta stanowczo i dosadnie odmówiła oraz nie ukrywała swoich zamiarów, aby zgłosić ten akt molestowania do jego przełożonych. Armand zablokował jej drogę wyjścia i próbował zgwałcić, na szczęście udało jej się uciec.

Przez kolejne dni nie pokazywała się w pracy.

Exile

Teemu był strasznie zdenerwowany sytuacją, jednak na początek próbował uspokoić żonę i zatroszczyć się o jej komfort psychiczny i powrót do zdrowia. Któregoś poranka ktoś zapukał do drzwi, jednak gdy otworzył, zamiast oczekiwanego listonosza, ujrzał zespół uzbrojonych mężczyzn, którzy wparowali do mieszkania i wyprowadzili Ievę boso i w piżamie, a następnie zabrali do aresztu. Pierwszą osobą, która odwiedziła ją, był Armand. Jak się okazało, pociągnął za odpowiednie sznurki i wrobił ją w morderstwo rodziny na obrzeżach Panoramy, o które podejrzewano Fort Wyzwolenia Florence. W związku z tym zadecydowano o jej wygnaniu do Outlandu.

Jak się okazało, nie tylko Armand pociągnął za odpowiednie sznurki, ale także przyjaciele Ievy z drużyny policyjnej. Nie byli w stanie zapobiec wywiezieniu Finki do Outlandu, jednak przygotowali ją najlepiej jak potrafili - przemycili jej karabin, pistolet, nóż, a nawet drona. Obiecali też, że będą pilnować, aby włos z głowy nie spadł ani jej mężowi, ani jej rodzinie.

Kuolintoive

Wylądowała więc w Outlandzie. Aby zapewnić sobie jak najwyższe bezpieczeństwo, przestała przedstawiać się jako Merja Häkkänen, a zaczęła używać pół-aliasu, jakim była Ieva Virkkunen. Podczas swojej tułaczki natknęła się na gang Risen Ashes Order, których cele i założenia wyjątkowo przypadły jej do gustu. O ile jako Panoramiczanka gardziła wszystkim poniżej Newcrest, będąc tam, jej mentalność znacznie się zmieniła. Grupa wymyśliła dla niej pseudonim, do którego dorzuciła tłumaczenie - Kuolintoive, a więc "życzenie śmierci" (edgy). Uświadomiła sobie, że aktualny system jest zły, a ona może nie być jedyną jego niesłuszną ofiarą. Dołączyła także do Fortu Wyzwolenia Florence. Stała się pewnego rodzaju bojownikiem, którym kieruje jedynie chęć zemsty i zjednoczenia się z rodziną. Nie zostało jej wiele naboi do karabinu, a jeden planuje zachować za jakąkolwiek cenę - ma być to pocisk, który utkwi w głowie Armanda. Ieva, jak się okazało, jest znakomitym snajperem nie tylko z karabinem. Szybko nauczyła się i wymasterowała korzystanie z łuku, który teraz jest jej główną bronią.